15. A wyt yn d'ystyried dy hun yn freninoherwydd i ti gystadlu mewn cedrwydd?Oni fwytaodd dy dad, ac yfed,gan wneud cyfiawnder a barn,ac yna bu'n dda arno?
16. Barnodd ef achos y tlawd a'r anghenus,ac yna bu'n dda arno.“Onid hyn yw f'adnabod i?” medd yr ARGLWYDD.
17. Nid yw dy lygad na'th galon ond ar dy enillion anghyfiawn,i dywallt gwaed dieuog ac i dreisio a gwneud cam.
18. Am hynny, fel hyn y dywed yr ARGLWYDD am Jehoiacim fab Joseia, brenin Jwda:“Ni alarant amdano, a dweud, ‘O fy mrawd! O fy nghâr!’Ni alarant amdano, a dweud, ‘O Arglwydd! O Fawrhydi!’
19. Fel claddu asyn y cleddir ef—ei lusgo a'i daflu y tu hwnt i byrth Jerwsalem.”
20. Dring i Lebanon, a gwaedda;yn Basan cod dy lef;bloeddia o Abarim,“Dinistriwyd pawb sy'n dy garu.”
21. Lleferais wrthyt yn dy wynfyd;dywedaist, “Ni wrandawaf.”Dyma dy ffordd o'th ieuenctid,ac ni wrandewaist arnaf.
22. Bugeilia'r gwynt dy holl fugeiliaid,ac i gaethiwed yr â dy geraint;yna fe'th gywilyddir a'th waradwyddoam dy holl ddrygioni.
23. Ti, sy'n trigo yn Lebanon,ac a fagwyd rhwng y cedrwydd,O fel y llefi pan ddaw arnat wewyr,pangfeydd fel gwraig yn esgor!