1. Dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, “Pe safai Moses a Samuel o'm blaen, eto ni byddai gennyf serch at y bobl hyn. Bwrw hwy allan o'm golwg, a bydded iddynt fynd ymaith.
2. Ac os dywedant wrthyt, ‘I ble'r awn?’, dywed wrthynt, ‘Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD:’ ”“Y sawl sydd i angau, i angau;y sawl sydd i gleddyf, i gleddyf;y sawl sydd i newyn, i newyn;y sawl sydd i gaethiwed, i gaethiwed.”
3. “A chosbaf hwy mewn pedair ffordd, medd yr ARGLWYDD: cleddyf i ladd, y cŵn i larpio, adar y nefoedd a bwystfilod gwyllt i ysu ac i ddifa.
4. Gwnaf hwy yn arswyd i holl deyrnasoedd y byd, oherwydd yr hyn a wnaeth Manasse fab Heseceia, brenin Jwda, yn Jerwsalem.”
5. “Pwy a drugarha wrthyt, O Jerwsalem?Pwy a gydymdeimla â thi?Pwy a ddaw heibio i ymofyn amdanat?
6. Gadewaist fi, medd yr ARGLWYDD,a throi dy gefn arnaf;ac estynnaf finnau fy llaw yn dy erbyn i'th ddifa;rwy'n blino ar drugarhau.
7. Gwyntyllaf hwy â gwyntyll ym mhyrth y wlad;di-blantaf, difethaf fy mhobl,am na ddychwelant o'u ffyrdd.
8. Gwnaf eu gweddwon yn amlach na thywod y môr;dygaf anrheithiwr ganol dydd yn erbyn mam y gŵr ifanc,paraf i ddychryn a braw ddod arni yn ddisymwth.
9. Llesgâ'r un a esgorodd ar saith o feibion;syrth mewn llesmair,machluda ei haul, a hi eto'n ddydd;fe'i dygir i gywilydd a gwaradwydd.Rhoddaf i'r cleddyf y rhai sy'n weddill,yng ngŵydd eu gelynion, medd yr ARGLWYDD.”
10. Gwae fi, fy mam, iti fy nwyn i'r bydyn ŵr ymrafael, yn ŵr cynnen i'r holl wlad.Ni bûm nac echwynnwr na dyledwr,eto y mae pawb yn fy melltithio.
11. Dywedodd yr ARGLWYDD,“Yn ddiau gwaredaf di er daioni;gwnaf i'th elyn ymbil â thiyn amser adfyd ac yn amser gofid.”