19. Dywedasant hwythau wrth Pharo, “Nid yw gwragedd yr Hebreaid yn debyg i wragedd yr Eifftiaid, oherwydd y maent hwy yn fywiog ac yn esgor cyn i'r fydwraig gyrraedd.”
20. Am hynny bu Duw yn dda wrth y bydwragedd; a chynyddodd y bobl a dod yn rymus iawn.
21. Am fod y bydwragedd yn parchu Duw, cawsant hwy eu hunain deuluoedd.
22. Yna rhoddodd Pharo orchymyn i'r holl bobl a dweud, “Taflwch i'r Neil bob mab a enir i'r Hebreaid, ond gadewch i bob merch gael byw.”