4. Cesglir eich ysbail fel petai lindys yn ei gasglu;fel haid o locustiaid fe heidir o'i gylch.
5. Dyrchafwyd yr ARGLWYDD, fe drig yn yr uchelder;fe leinw Seion â barn a chyfiawnder,
6. ac ef fydd sicrwydd dy amserau.Doethineb a gwybodaeth fydd cyfoeth dy iachawdwriaeth,ac ofn yr ARGLWYDD fydd dy drysor.
7. Clyw! Y mae'r glewion yn galw o'r tu allan,a chenhadau heddwch yn wylo'n chwerw.
8. Y mae'r priffyrdd yn ddiffaith,heb neb yn troedio'r ffordd;diddymwyd cyfamodau, diystyrwyd cytundebau,nid yw neb yn cyfrif dim.
9. Y mae'r wlad mewn galar a gofid,Lebanon wedi drysu a gwywo;aeth Saron yn anialwch,a Basan a Charmel heb ddail.
10. “Ond yn awr mi godaf,” medd yr ARGLWYDD,“yn awr mi ymddyrchafaf, yn awr byddaf yn uchel.
11. Yr ydych yn feichiog o us ac yn esgor ar sofl;tân yn eich ysu fydd eich anadl;
12. bydd y bobl fel llwch calch,fel drain wedi eu torri a'u llosgi yn y tân.”
13. Chwi rai pell, gwrandewch beth a wneuthum,ac ystyriwch fy nerth, chwi rai agos.
14. Mae'r pechaduriaid yn Seion yn ofni,a'r annuwiol yn crynu gan ddychryn:“Pwy ohonom a all fyw gyda thân ysol,a phwy a breswylia mewn llosgfa dragwyddol?”