10. Bydd sêr y nefoedd a'u planedauyn atal eu goleuni;tywylla'r haul ar ei godiad,ac ni oleua'r lloer â'i llewyrch.
11. Cosbaf y byd am ei bechod,a'r drygionus am eu camwedd;gwnaf i falchder y beiddgar beidio,gostyngaf ymffrost y trahaus.
12. Gwnaf bobl yn brinnach nag aur coeth,a'r ddynoliaeth nag aur Offir.
13. Am hynny fe gryna'r nefoeddac ysgydwir y ddaear o'i lle,oherwydd digofaint ARGLWYDD y Lluoeddyn nydd angerdd ei lid.
14. Fel ewig wedi ei tharfu,fel praidd heb neb i'w corlannu,bydd pawb yn troi at ei dylwyth,a phob un yn ffoi i'w gynefin.
15. Trywenir pob un a geir,a lleddir â'r cleddyf bob un a ddelir.
16. Dryllir eu plant o flaen eu llygaid,ysbeilir eu tai, treisir eu gwragedd.
17. Wele, yr wyf yn cyffroi yn eu herbyn y Mediaid,rhai nad yw arian yn cyfrif ganddynt,ac na roddant bris ar aur.
18. Dryllia'u bwâu y gwŷr ifanc;ni thosturiant wrth ffrwyth y groth,nac edrych yn drugarog ar blant.
19. A bydd Babilon, yr odidocaf o'r teyrnasoedd,a gogoniant ysblennydd y Caldeaid,fel Sodom a Gomorrawedi i Dduw eu dinistrio.
20. Ni chyfanheddir hi o gwbl,na phreswylio ynddi dros y cenedlaethau;ni phabella'r Arab o'i mewn,ac ni chorlanna'r bugail ynddi.
21. Ond bydd anifeiliaid gwyllt yn gorwedd yno;llenwir hi gan ffeuau i greaduriaid swnllyd;bydd yr estrys yn trigo yno, a bychod yn llamu yno;