Penodau

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48

Hen Destament

Testament Newydd

Eseciel 9 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004 (BCN)

Cosbi Jerwsalem

1. Yna clywais lais uchel yn dweud, “Dewch â'r rhai sydd i gosbi'r ddinas, pob un ag arf distryw yn ei law.”

2. Gwelais chwech o ddynion yn dod o gyfeiriad y porth uchaf, sy'n wynebu'r gogledd, pob un ag arf marwol yn ei law; gyda hwy yr oedd dyn wedi ei wisgo â lliain, ac offer ysgrifennu wrth ei wasg. Daethant i mewn a sefyll gyferbyn â'r allor bres.

3. Yna cododd gogoniant Duw Israel i fyny oddi ar y cerwbiaid, lle bu'n aros, a mynd at riniog y deml. Galwodd yr ARGLWYDD ar y dyn oedd wedi ei wisgo â lliain, ac offer ysgrifennu wrth ei wasg,

4. a dweud wrtho, “Dos trwy ganol y ddinas, trwy ganol Jerwsalem, a rho nod ar dalcen pob un sy'n gofidio ac yn galaru am yr holl bethau ffiaidd a wneir ynddi.”

5. A dywedodd yn fy nghlyw wrth y lleill, “Ewch trwy'r ddinas ar ei ôl ef, a lladdwch; peidiwch â thosturio na thrugarhau.

6. Lladdwch hynafgwyr, gwŷr ifainc a llancesi, gwragedd a phlant; ond peidiwch â chyffwrdd ag unrhyw un sydd â nod arno. Dechreuwch yn fy nghysegr.” A dechreuodd y dynion gyda'r henuriaid oedd o flaen y deml.

7. Yna dywedodd wrthynt, “Halogwch y deml, a llanwch y cynteddoedd â'r rhai a laddwyd; ewch allan.” Aethant allan a lladd trwy'r ddinas.

8. Tra oeddent yn lladd, a minnau wedi fy ngadael ar fy mhen fy hun, syrthiais ar fy wyneb, a gwaeddais a dweud, “O Arglwydd DDUW, a ddistrywi di holl weddill Israel wrth dywallt dy lid ar Jerwsalem?”

9. Atebodd fi, “Y mae drygioni tŷ Israel a Jwda yn hynod fawr; y mae'r wlad yn llawn o dywallt gwaed, a'r ddinas yn llawn anghyfiawnder, am eu bod yn dweud, ‘Gadawodd yr ARGLWYDD y wlad; nid yw'r ARGLWYDD yn gweld.’

10. Nid wyf fi am dosturio na thrugarhau; talaf iddynt am eu ffyrdd.”

11. A dyna'r dyn oedd wedi ei wisgo â lliain, ac offer ysgrifennu wrth ei wasg, yn dod â gair yn ôl a dweud, “Yr wyf wedi gwneud fel y gorchmynnaist.”