32. “Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW:‘Fe yfi o gwpan dy chwaer,cwpan dwfn a llydan;fe fyddi'n wawd ac yn watwar,oherwydd fe ddeil lawer.
33. Fe'th lenwir â meddwdod a gofid;cwpan dinistr ac anobaithyw cwpan dy chwaer Samaria.
34. Fe'i hyfi i'r gwaelod;yna fe'i maluri'n ddarnaua rhwygo dy fronnau.’Myfi a lefarodd,” medd yr Arglwydd DDUW.
35. “Felly, fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW: ‘Oherwydd iti fy anghofio a'm bwrw y tu ôl i'th gefn, bydd yn rhaid iti ddwyn cosb dy anlladrwydd a'th buteindra.’ ”
36. Dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, “Fab dyn, a ferni di Ohola ac Oholiba, a gosod eu ffieidd-dra o'u blaenau?
37. Oherwydd bu iddynt odinebu, ac y mae gwaed ar eu dwylo; buont yn godinebu gyda'u heilunod, ac yn aberthu'n fwyd iddynt hyd yn oed y plant a anwyd i mi ohonynt.
38. Gwnaethant hyn hefyd i mi: yr un pryd fe lygrasant fy nghysegr a halogi fy Sabothau.
39. Ar y dydd pan oeddent yn aberthu eu plant i'w heilunod, aethant i mewn i'm cysegr i'w halogi. Dyna a wnaethant yn fy nhŷ.
40. Anfonasant hefyd negeswyr i gyrchu dynion o bell; a phan ddaethant, yr oeddit yn ymolchi, yn lliwio dy lygaid ac yn gwisgo dy dlysau.
41. Yr oeddit yn eistedd ar wely drudfawr, wedi gosod bwrdd o'i flaen a rhoi arno fy arogldarth a'm holew i.
42. Yr oedd sŵn tyrfa ddiofal o'i amgylch, ac fe ddygwyd y Sabeaid o'r anialwch yn ogystal â mintai o ddynion cyffredin; rhoesant freichledau ar freichiau'r merched a thorchau prydferth ar eu pennau.