2. Nid oes gwerth mewn brwdfrydedd heb ddeall;y mae'r chwim ei droed yn colli'r ffordd.
3. Ffolineb rhywun sy'n difetha'i ffordd,ond yn erbyn yr ARGLWYDD y mae'n dal dig.
4. Y mae cyfoeth yn amlhau cyfeillion,ond colli ei gyfaill y mae'r tlawd.
5. Ni chaiff tyst celwyddog osgoi cosb,ac ni ddianc yr un sy'n dweud celwydd.
6. Y mae llawer yn ceisio ffafr pendefig,a phawb yn gyfaill i'r sawl sy'n rhoi.
7. Y mae holl frodyr y tlawd yn ei gasáu;gymaint mwy y pellha'i gyfeillion oddi wrtho!Y mae'n eu dilyn â geiriau, ond nid ydynt yno.
8. Y mae'r synhwyrol yn caru ei fywyd,a'r un sy'n diogelu gwybodaeth yn cael daioni.
9. Ni chaiff tyst celwyddog osgoi cosb,a difethir yr un sy'n dweud celwydd.
10. Nid yw moethusrwydd yn gweddu i'r ynfyd,na rheoli tywysogion i gaethwas.
11. Y mae deall yn gwneud rhywun yn amyneddgar,a'i anrhydedd yw maddau tramgwydd.
12. Y mae llid brenin fel rhuad llew ifanc,ond ei ffafr fel gwlith ar laswellt.
13. Y mae mab ynfyd yn ddinistr i'w dad,a checru gwraig fel diferion parhaus.