10. Gŵyr y galon am ei chwerwder ei hun,ac ni all dieithryn gyfranogi o'i llawenydd.
11. Dinistrir tŷ'r drygionus,ond ffynna pabell yr uniawn.
12. Y mae ffordd sy'n ymddangos yn union,ond sy'n arwain i farwolaeth yn ei diwedd.
13. Hyd yn oed wrth chwerthin gall fod y galon yn ofidus,a llawenydd yn troi'n dristwch yn y diwedd.
14. Digonir y gwrthnysig gan ei ffyrdd ei hun,a'r daionus gan ei weithredoedd yntau.
15. Y mae'r gwirion yn credu pob gair,ond y mae'r call yn ystyried pob cam.
16. Y mae'r doeth yn ofalus ac yn cilio oddi wrth ddrwg,ond y mae'r ffôl yn ddiofal a gorhyderus.
17. Y mae'r diamynedd yn gweithredu'n ffôl,a chaseir yr un dichellgar.
18. Ffolineb yw rhan y rhai gwirion,ond gwybodaeth yw coron y rhai call.
19. Ymgryma'r rhai drwg o flaen pobl dda,a'r drygionus wrth byrth y cyfiawn.
20. Caseir y tlawd hyd yn oed gan ei gydnabod,ond y mae digon o gyfeillion gan y cyfoethog.
21. Y mae'r un a ddirmyga'i gymydog yn pechu,ond dedwydd yw'r un sy'n garedig wrth yr anghenus.
22. Onid yw'r rhai sy'n cynllwynio drwg yn cyfeiliorni,ond y rhai sy'n cynllunio da yn deyrngar a ffyddlon?
23. Ym mhob llafur y mae elw,ond y mae gwag-siarad yn arwain i angen.
24. Eu craffter yw coron y doeth,ond ffolineb yw addurn y ffyliaid.
25. Y mae tyst geirwir yn achub bywydau,ond y mae'r twyllwr yn pentyrru celwyddau.
26. Yn ofn yr ARGLWYDD y mae sicrwydd y cadarn,a bydd yn noddfa i'w blant.
27. Y mae ofn yr ARGLWYDD yn ffynnon fywioli arbed rhag maglau marwolaeth.
28. Yn amlder pobl y mae anrhydedd brenin;ond heb bobl, dinistrir llywodraethwr.