36. Dywedodd wrth y llanc, “Rhed di i nôl y saethau y byddaf fi'n eu saethu.” Tra oedd y llanc yn rhedeg, yr oedd ef yn saethu'r saethau y tu draw iddo.
37. Wedi i'r llanc gyrraedd y man y disgynnodd y saethau, gwaeddodd Jonathan ar ôl y llanc, “Onid yw'r saethau y tu draw iti?” Yna gwaeddodd ar ôl y llanc, “Dos, brysia, paid â sefyllian.”
38. Casglodd llanc Jonathan y saethau a'u dwyn yn ôl at ei feistr.
39. Nid oedd y llanc yn sylweddoli dim, ond yr oedd Jonathan a Dafydd yn deall y neges.
40. Rhoddodd Jonathan ei offer i'r llanc oedd gydag ef, a dweud wrtho, “Dos, cymer hwy'n ôl adref.”