Bryd hynny, bydd lawen y cyfiawnOherwydd y dial a wnaed.Yng ngwaed y drygionus, o’r diwedd,Fe’i gwelir yn golchi ei draed.A dywed pawb oll, “Oes, yn bendant,Mae gwobr i’r cyfiawn o hyd;Ac oes, y mae Duw sydd yn barnuYn gyfiawn y ddaear i gyd.”