14. Ac nid yn unig tra fyddwyf fi byw, y gwnei drugaredd yr Arglwydd â mi, fel na byddwyf fi marw:
15. Ond hefyd na thor ymaith dy drugaredd oddi wrth fy nhŷ i byth: na chwaith pan ddistrywio yr Arglwydd elynion Dafydd, bob un oddi ar wyneb y ddaear.
16. Felly y cyfamododd Jonathan â thŷ Dafydd; ac efe a ddywedodd, Gofynned yr Arglwydd hyn ar law gelynion Dafydd.
17. A Jonathan a wnaeth i Dafydd yntau dyngu, oherwydd efe a'i carai ef: canys fel y carai ei enaid ei hun, y carai efe ef.
18. A Jonathan a ddywedodd wrtho ef, Yfory yw y dydd cyntaf o'r mis: ac ymofynnir amdanat; oherwydd fe fydd dy eisteddle yn wag.
19. Ac wedi i ti aros dridiau, yna tyred i waered yn fuan; a thyred i'r lle yr ymguddiaist ynddo pan oedd y peth ar waith, ac aros wrth faen Esel.
20. A mi a saethaf dair o saethau tua'i ystlys ef, fel pes gollyngwn hwynt at nod.
21. Wele hefyd, mi a anfonaf lanc, gan ddywedyd, Dos, cais y saethau. Os gan ddywedyd y dywedaf wrth y llanc, Wele y saethau o'r tu yma i ti, dwg hwynt; yna tyred di: canys heddwch sydd i ti, ac nid oes dim niwed, fel mai byw yw yr Arglwydd.
22. Ond os fel hyn y dywedaf wrth y llanc, Wele y saethau o'r tu hwnt i ti; dos ymaith; canys yr Arglwydd a'th anfonodd ymaith.