Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Zefanias 3 Ang Pulong sa Dios (APSD)

Ang Kaugmaon sa Jerusalem

1. Alaot ang Jerusalem! Ang iyang mga lumulupyo nagarebelde sa Dios ug nagahimo ug daotan, ug ang iyang mga pangulo gapangdaog-daog.

2. Dili sila mamati kang bisan kinsa kay dili sila gusto nga badlongon. Wala sila mosalig ug modangop sa Ginoo nga ilang Dios.

3. Ang ilang mga opisyal sama sa nagangulob nga mga liyon. Ang ilang mga pangulo sama sa bangis nga mga iro nga mangita ug tukbonon sa panahon sa kagabhion, ug ang ilang biktima ginahurot nila ug walay ibilin pagkabuntag.

4. Ang ilang mga propeta mapasagaron ug maluibon. Gipasipalahan sa ilang mga pari ang templo ug gilapas nila ang balaod sa Dios.

5. Apan anaa gihapon ang presensya sa Ginoo taliwala kanila. Matarong ang Ginoo ug dili siya mohimo ug daotan. Matag adlaw nagapakita siya ug mga buhat sa pagkamatarong ug wala siya mopakyas sa paghimo niini. Apan ang mga tawong daotan nagapadayon sa paghimo ug daotan ug wala silay kaulaw.

6. Miingon ang Ginoo, “Gilaglag ko ang mga nasod; giguba ko ang ilang mga siyudad lakip na ang mga paril ug mga tore niini. Walay usa nga nahibilin sa mga lumulupyo niini, busa wala nay tawo nga nagtikawtikaw diha sa ilang mga kadalanan.

7. Tungod niining akong gihimo, nakaingon ako nga tahoron na gayod ako sa akong katawhan ug dawaton na nila ang akong pagbadlong, aron dili malaglag ang ilang siyudad sumala sa gipasidaan ko kanila. Apan nagpadayon gihapon sila sa pagpakasala.

8. “Busa kamong mga matinumanon nga mga taga-Jerusalem, paabota ninyo ang adlaw nga hukman ko ang mga nasod. Kay nakahukom ako nga tigomon ang mga nasod ug mga gingharian aron ipahamtang ko kanila ang labihan kong kapungot. Daw kalayo kini nga molamoy sa tibuok kalibotan.

9. Unya, hinloan ko ang kinabuhi sa tanang mga tawo aron modangop silang tanan kanako ug maghiusa sa pag-alagad kanako.

10. Ang akong katawhan nga nakatag didto sa unahan sa mga suba sa Etiopia magdala kanako ug mga halad.

11. “Sa adlaw nga magasilot ako, kamong mga taga-Jerusalem dili maulaw tungod sa tanang mga sala nga gihimo ninyo kanako. Kay kuhaon ko gikan kaninyo ang mga tawo nga mapahitas-on ug hambog, ug dili na kamo magpasigarbo pa pag-usab didto sa akong balaan nga bukid.

12. Apan bilinan ko ang Jerusalem ug mga tawo nga pigado ug kabos, nga mangayo ug tabang gikan kanako.

13. Kining mangahibilin nga mga Israelinhon dili mohimo ug daotan; dili sila mamakak ni manlimbong. Mokaon ug matulog sila nga wala silay gikahadlokan.”

Magmalipayon ang mga Israelinhon

14. Miingon si Zefanias, “Kamong mga lumulupyo sa Israel, panghugyaw kamo! Kamong mga lumulupyo sa Jerusalem, pag-awit kamo ug panghugyaw sa kalipay sa tibuok ninyong kasingkasing

15. kay dili na kamo silotan sa Ginoo! Abugon niya ang inyong mga kaaway. Kauban ninyo ang Ginoo, ang Hari sa Israel, busa wala na gayod kamoy kahadlokan nga katalagman.

16. “Nianang adlawa moingon unya ang mga tawo kaninyong mga taga-Jerusalem, ‘Mga lumulupyo sa Zion, ayaw kamo kahadlok! Ayaw kamo kaluya!

17. Kay kauban ninyo ang Ginoo nga inyong Dios. Sama siya sa usa ka sundalo nga moluwas kaninyo. Malipay gayod siya kaninyo, ug pinaagi sa iyang gugma bag-ohon niya ang inyong kinabuhi. Mag-awit siya ug maghugyaw sa kalipay tungod kaninyo,

18. sama sa tawong nagalipay sa adlaw sa pista.’“Miingon ang Ginoo, ‘Kuhaon ko ang inyong pag-antos aron dili na kamo maulawan.

19. Nianang panahona, silotan ko ang tanan nga midaog-daog kaninyo. Luwason ug tigomon ko kamo sama sa mga karnero nga nangapiang ug nagkatibulaag. Kaniadto gipakaulawan kamo, apan pasidunggan ko kamo ug himuong bantogan sa tibuok kalibotan.

20. Tigomon ko kamo niana nga panahon, ug papaulion ko kamo balik sa inyong yuta. Pasidunggan ko kamo ug himuong bantogan sa tibuok kalibotan. Mahitabo kini sa panahon nga ibalik ko ang inyong maayong kahimtang, nga makita gayod ninyo. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.’ ”