1. Mao kini ang mensahe sa Ginoo mahitungod sa Israel: “Ako ang Ginoo nga naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan, ug naghatag sa kinabuhi sa tawo.
2. Himuon ko ang Jerusalem nga sama sa ilimnon nga mohubog sa mga nasod sa palibot niini. Ug kon sulongon na nila ang Jerusalem, maapil usab ang ubang lungsod sa Juda.
3. Nianang adlawa, himuon ko ang Jerusalem nga sama sa usa ka bug-at nga bato. Ug ang bisan unsa nga nasod nga moalsa niini masakitan gayod. Ang tanang nasod sa kalibotan maghiusa sa pagsulong sa Jerusalem.
4. Apan hadlokon ko ang tanan nilang mga kabayo ug mataranta ang nagsakay niini. Ako, ang Ginoo, nag-ingon nga bantayan ko ang katawhan sa Juda, apan butahan ko ang tanang mga kabayo sa ilang mga kaaway.
5. Ug moingon ang mga pangulo sa Juda sa ilang kaugalingon, ‘Lig-on ang katawhan sa Jerusalem tungod kay ang Ginoo nga Makagagahom mao ang ilang Dios.’
6. “Nianang adlawa himuon ko ang mga pangulo sa Juda nga daw nagadilaab nga baga diha sa tinapok nga mga sugnod o daw nagasiga nga sulo diha sa mga binugkos nga mga uhay. Laglagon nila ang mga nasod sa ilang palibot. Apan ang katawhan sa Jerusalem dili gayod maunsa diha sa ilang dapit.
7. Padag-on ko ug una ang Juda, aron nga ang dungog nga maangkon sa kaliwat ni David ug sa mga lumulupyo sa Jerusalem dili molabaw sa dungog nga maangkon sa Juda.
8. Nianang adlawa, panalipdan sa Ginoo ang mga nagapuyo sa Jerusalem aron bisan pa ang labing luya kanila mahisama kang David kakusgan. Ang mga kaliwat ni David mahisama sa Dios, sama sa anghel sa Ginoo nga mangulo kanila.
9. Nianang adlawa, laglagon ko ang tanang nasod nga mosulong sa Jerusalem.