1. Kini nga mensahe akong gisulat sa dihang namalandong ako mahitungod sa pagkamakasasala sa daotang tawo:Ang daotan nga tawo walay kahadlok sa Dios.
2. Tungod kay taas ang iyang pagtan-aw sa iyang kaugalingon,dili niya makita ang iyang kadaotan aron kasilagan unta kini.
3. Daotan ug bakak ang iyang mga gipanulti.Dili na siya mobuhat sa husto ug maayo.
4. Bisan nagahigda siya nagaplano siya ug daotan.Mihunong siya sa paghimo ug maayo,ug wala niya isalikway ang daotan.
5. Ang imong gugma ug pagkamatinumanon, Ginoo, dili masukod;mas taas pa kini sa kalangitan.
6. Ang imong pagkamatarong lig-on sama sa tag-as nga mga bukid.Ang imong paghukom dili matugkad sama sa kinahiladman sa dagat.Giatiman mo, Ginoo, ang mga tawo ug mga mananap.
7. Kabililhon sa imong gugma, O Dios.Gipanalipdan mo ang mga tawo sama sa pagpanalipod sa langgam sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.