1. Ang Ginoo mao ang akong kahayag, manluluwas, ug tigpanalipod,busa wala akoy angayng kahadlokan.
2. Sa higayon nga sulongon ako sa akong daotang mga kaaway aron patyon,madagma ug malup-og sila.
3. Bisan pa ug libotan ako sa daghang mga sundalo, dili ako mahadlok.Bisan pa ug maggira, mosalig gihapon ako sa Dios.
4. Usa ra ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo ug mao gayod kini ang akong gihandom pag-ayo:nga makapuyo ako sa iyang templo sa tibuok kong kinabuhi,ug didto makapamalandong ako sa iyang kaayo ug makapangayo sa iyang paggiya.
5. Kay sa panahon sa katalagman tagoan niya ako ug panalipdan diha sa iyang templo.Ipahimutang niya ako sa dapit diin luwas ako sa katalagman.
6. Busa magmadaogon ako batok sa akong mga kaaway nga nagalibot kanako,ug maghalad ako sa templo sa Ginoo nga may paghugyaw sa kalipay.Magaawit ako kaniya!
7. Pamatia ako, Ginoo, kon motawag ako kanimo;kaloy-i ako ug tubaga ang akong pag-ampo.
8. Miingon ka nga modangop ako kanimo,busa midangop ako kanimo, Ginoo.
9. Ayaw pagtago gikan kanako.Ayaw ako isalikway tungod sa imong kasuko kanako, nga imong sulugoon.Ikaw ang nagtabang kanako, busa ayaw ako pasagdi o isalikway,O Dios nga akong manluluwas.