17. Gikalipay niya ang pagtunglo sa uban — hinaut nga sa iya kini mahitabo.Nagdumili siya sa paghatag sa iyang panalangin sa uban — hinaut nga wala usay mopanalangin kaniya.
18. Kabahin na sa iyang kinabuhi ang pagpanunglo;daw mao na kini ang iyang kinaon,ug midulot na kini hangtod sa iyang kabukogan.
19. Hinaut magpabilin kaniya ang tunglo. Mahisama kini sa bisti nga ginasul-ob ug bakos nga kanunay ginabakos.”
20. Ginoo, hinaut pa nga mao kana ang imong isilot sa mga nagabutang-butang ug nagasulti ug daotan mahitungod kanako.
21. Apan tabangi ako, Ginoong Dios, aron ikaw mapasidunggan.Luwasa ako tungod sa imong kaayo ug gugma.
22. Kay kabos ako ug timawa, ug nasakit gayod ako.
23. Hinay-hinay nang nagkawala ang akong kinabuhisama sa landong nga mahanaw panahon sa kagabhion.Daw sama ako sa dulon nga gipapha.
24. Wala nay kusog ang akong tuhod sa pagpinuasa.Labihan na ako kaniwang.
25. Nahimo akong talamayon sa akong mga kaaway.Magpanglingo sila kon ila akong makita.
26. Tabangi ako, Ginoo, nga akong Dios;luwasa ako sumala sa imong gugma.
27. Unya mahibaloan sa akong mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas kanako.
28. Gitunglo nila ako, apan ikaw mopanalangin kanako.Maulawan sila kon sulongon nila ako,apan ako nga imong sulugoon maglipay.
29. Sama nga ang lawas naputos sa bisti,hinaut nga mapuno sa kaulaw ang mga tawong nagbutang-butang kanako.
30. Pasalamatan ko gayod ang Ginoo;dayegon ko siya atubangan sa daghang katawhan.