Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Panultihon 8 Ang Pulong sa Dios (APSD)

Ginadayeg ang Kaalam

1. Ang kaalam ug pagsabot sama sa tawong nagawali.

2. Nagabarog siya diha sa habog nga mga lugar sa daplin sa kadalanan, sa gisang-an sa dalan,

3. duol sa mga pultahan sa lungsod, ug sa mga agianan. Ug nagawali siyag kusog,

4. “Kamong tanan nga katawhan, nakigsulti ako.

5. Kamong mga walay kahibalo, pagmaalamon kamo.Kamong mga buang-buang, sabta kini.

6. Pamati kamo, kay mapuslanon ug husto kining akong isulti.

7. Tinuod gayod ang akong ginasulti ug ngil-aran ako sa nagasultig daotan.

8. Matarong ang tanan kong ginasulti ug wala gayod kini sagol nga bakak o limbong.

9. Masabtan kining tanan ug walay sayop alang sa mga tawong may pagsabot.

10. Palabiha ang kaalam ug ang akong pagtul-id sa imong pamatasan kaysa pilak ug bulawan.

11. Kay ang kaalam mas bililhon pa kaysa mahalong mga bato ug wala gayoy butang nga imong pangandoyon nga makatupong niini.

12. Ako, nga mao ang kaalam, kahibalo motimbang-timbang kon unsay husto o dili, ug kahibalo ako modesisyon sa ensakto.

13. Ang nagatahod sa Ginoo nasilag sa daotan. Gikasilagan ko ang pagpanghambog, ang pagkamapahitas-on, ang daotang batasan, ug ang pagpamakak.

14. Maayo akong motambag ug may husto ako nga kaalam. May pagsabot ako ug gahom.

15. Pinaagi kanako makadumala ang mga hari, ug makahimo ang mga pangulo ug matarong nga mga kasugoan.

16. Pinaagi kanako makadumala ang mga tigdumala ug ang mga opisyal — ang tanan nga nagadumala nga matarong.

17. Ginahigugma ko ang nagahigugma kanako;ang mangita kanako makakaplag kanako.

18. Makahatag akog bahandi, dungog, kauswagan, ug kadaogan nga molungtad.

19. Ang akong mahatag mas bililhon pa kaysa purong bulawan o pilak.

20. Ginasunod ko kon unsay matarong ug husto.

21. Ang nagahigugma kanako hatagan kog bahandi;pun-on ko ang ilang tipiganan sa bahandi.

22. Daan na akong kauban sa Ginoo sa wala pa niya mugnaa ang tanan.

23-26. Gitugotan niya nga anaa na ako sukad pa sa una.Diha na ako sa wala pa ang kalibotan: ang dagat, ang mga tuboran, ang mga bukid, ang mga bungtod, ang mga kaumahan, ug bisan ang mga abog.

27. Diha na ako sa pagmugna niya sa langit,sa pagbutang niya sa daw utlanan sa langit ug sa yuta,

28. sa pagmugna niya sa mga panganod,sa pagpatubod niya sa mga tuboran sa kahiladman,

29. sa pagbutang niya sa utlanan sa dagat aron dili kini molapaw,ug sa pagbutang niya sa mga pundasyon sa kalibotan.

30. Sama ako sa usa ka arkitekto diha sa tapad sa Ginoo.Ako ang iyang kalipay adlaw-adlaw, ug malipayon ako kanunay sa iyang presensya.

31. Nalipay ako sa kalibotan nga iyang gimugna ug sa mga katawhan.

32. Busa karon mga anak, pamatia ninyo ako,kay bulahan ang nagasunod sa akong mga pamaagi.

33. Pamatia ninyo ang akong pagtul-id sa inyong pamatasan aron mahimo kamong maalamon,ug ayaw gayod ninyo kini kalimti.

34. Bulahan ang tawo nga kanunayng nangandam ug naghulat sa pagpamati kanako.

35. Kay ang tawo nga nagapangita kanako makaangkon sa maayo ug taas nga kinabuhi,ug pakamaayohon siya sa Ginoo.

36. Apan ang tawo nga wala mangita kanako, nagasakit lang sa iyang kaugalingon.Ang tanang mga nasuko kanako gusto ug kamatayon.”