1. Anak, paminawa kining mga maalamong pulong nga akong isulti,
2. aron makahibalo ka magdesisyon sa ensakto ug manulti nga may kaalam.
3. Ang pulong sa babayeng daotan sama katam-is sa dugos, ug lami tagamtamon sama sa lana sa olibo.
4. Apan sa kaulahian ang kapait ug kasakit ray imong dangatan.
5. Kon mosunod ka kaniya, dad-on ka niya sa dapit sa mga patay; ang dalan nga iyang gilakwan padulong sa kamatayon.
6. Wala siya magtagad sa dalan sa kinabuhi. Dili tul-id ang dalan nga iyang ginasubay ug wala gani siya makaamgo niini.
7. Busa mga anak, pamatia ninyo ako ug tumana.
8. Palayo kamo sa babayeng sama niana. Ayaw kamo pagduol sa iyang balay.
9. Kay kon himuon ninyo kana, mawad-an kamog dungog ug maangkon kini sa uban, ug mamatay kamo sa kamot sa mga tawong bangis.
10. Ang tanan ninyong bahandi ug uban pang hinagoan kuhaon lang ug pahimuslan sa ubang mga tawo.
11. Mag-agulo kamo kon magtinga na kamo, nga labihan na kaayo kaniwang.
12. Unya moingon kamo, “Anugon wala ko gihatagan ug pagtagad ang mga pagbadlong sa akong pamatasan.
13. Wala ako mamati sa akong mga magtutudlo.
14. Busa karon, nag-ungaw na ako sa baba sa kamatayon atubangan sa katilingban.”
15. Sa imong asawa ka lang angay makighilawas. Kon tubig pa kini, sa imong kaugalingong atabay ka lang magkuhag imong imnon.