1. Miingon si Micas: Alaot ako! Sama ako sa tawo nga gapanghagdaw nga wala gayoy makitang bunga sa igos o sa ubas nga ako gayong gitinguha.
2. Ang buot kong ipasabot, wala na akoy nakitang tawo sa Israel nga matinud-anon sa Dios. Wala nay nahibiling matarong nga tawo. Ang matag usa nagahulat ug higayon sa pagpatay sa iyang katagilungsod; giandaman nila ug lit-ag ang ilang isigka-tawo.
3. Hanas sila sa paghimo ug daotan. Ang mga pangulo ug mga huwes nagadawat ug suborno, ug nagasunod lang sila sa gusto sa mga inila ug gamhanan nga mga tawo. Nagkahiusa sila sa pagplano sa pagtuis sa hustisya.
4. Ang labing matarong kanila sama sa tunokong mga sagbot nga walay kapuslanan. Miabot na ang panahon nga silotan sa Dios kining mga tawhana sama sa iyang gipahimangno kanila pinaagi sa mga tigbantay nga mga propeta. Busa karon magkaguliyang sila.
5. Tungod kay mikuyanap na ang kadaotan, ayaw kamo pagsalig sa inyong mga silingan, bisan pa sa suod nga mga higala. Pagbantay usab kamo sa inyong ginasugilon bisan sa inyong mahal nga asawa.
6. Kay ang anak nga lalaki dili na motahod sa iyang amahan, ang anak nga babaye mosukol sa iyang inahan, ug ang umagad nga babaye mosukol sa iyang ugangan nga babaye. Ang miyembro mismo sa pamilya sa usa ka tawo mao ang iyang kaaway.
7. Apan ako mosalig gayod sa Ginoo nga akong Dios. Magahulat ako kaniya nga moluwas kanako. Pamation gayod niya ang akong pag-ampo.
8. Miingon ang mga Israelinhon, “Dili angayng biay-biayon lang kita sa atong mga kaaway. Kay bisan ug nalaglag kita mobangon kita pag-usab. Ug bisan anaa kita sa kangitngit ang Ginoo mao ang atong kahayag.
9. Tungod kay nakasala kita batok sa Ginoo, angay lang nga antuson nato ang iyang silot kanato hangtod nga labanan niya kita ug hatagan ug hustisya. Gikan sa kangitngit, dad-on niya kita sa kahayag ug makita nato siya nga moluwas kanato.
10. Makita kini sa atong mga kaaway ug maulawan sila. Kay gibiaybiay nila kita kaniadto nga nagaingon, ‘Asa na ang Ginoo nga inyong Dios?’ Sa dili madugay makita nato ang ilang pagkalaglag. Mahisama sila sa lapok nga gitunob-tunoban diha sa mga karsada.”
11. Miingon si Micas sa mga taga-Jerusalem: Moabot ang panahon nga tukoron ninyo pag-usab ang inyong mga paril ug nianang panahona molapad pa gayod ang inyong teritoryo.
12. Niana usab nga panahon moanha kaninyo ang mga tawo gikan sa Asiria, sa mga siyudad sa Ehipto, sa mga dapit paingon sa Suba sa Eufrates, ug sa layong mga dapit.
13. Maawaaw ang mga nasod sa kalibotan tungod sa kadaotan sa mga lumulupyo niini.
14. Nag-ampo ang mga Israelinhon, “Ginoo, bantayi kaming imong katawhan nga imong gipanag-iyahan, sama sa pagbantay sa magbalantay sa mga karnero. Ang mga yuta sa palibot namo abunda ug sabsabanan, apan kami nagakinabuhi nga kami-kami lang sa kamingawan. Ipalapad ang among teritoryo hangtod sa Basan ug sa Gilead sama kaniadto.
15. Pakit-a kami ug mga milagro sama sa imong gihimo kaniadto sa dihang gipagawas mo kami gikan sa Ehipto.
16. Makita kini sa ubang mga nasod ug maulawan sila bisan sa ilang pagkagamhanan. Ug dili na sila magsulti ug mamati sa mga pagbiaybiay kanamo.
17. Magkamang sila sa yuta sama sa bitin tungod sa kaulaw. Manggawas sila sa ilang mga tagoanan nga nagakurog sa kahadlok kanimo, Ginoo nga among Dios.
18. Ginoo, wala nay laing Dios nga sama kanimo. Gipasaylo mo ang mga sala sa nangahibiling katawhan nga imong gipanag-iyahan. Dili ka maghambin ug kasuko hangtod sa hangtod tungod kay gikalipay mo ang paghigugma kanamo.
19. Kaloy-i kami pag-usab ug kuhaa ang among mga sala ug ayaw na kini hinumdomi pa.
20. Ipakita mo ang imong pagkamatinumanon ug paghigugma kanamo nga mga kaliwat ni Abraham ug ni Jacob, sama sa imong gisaad kanila kaniadto sa unang panahon.”