1. Karon, mga taga-Jerusalem, andama ninyo ang inyong mga sundalo kay gilibotan kamo sa kaaway. Hampakon nila ug baston ang nawong sa pangulo sa Israel.
2. Miingon ang Ginoo, “Ikaw, Betlehem Efrata, dili kaayo importante nga lungsod sa Juda. Apan magagikan kanimo ang usa ka tawo nga magaalagad kanako isip pangulo sa Israel, kansang mga katigulangan inila nga mga tawo sa unang panahon.”
3. Busa itugyan sa Ginoo ngadto sa mga kaaway ang katawhan sa Israel hangtod sa panahon nga manganak ug batang lalaki nga maoy mangulo sa Israel ang babayeng nagabati. Ug ang iyang mga kadugo nga nabihag sa ubang dapit magabalik ngadto sa ilang isigka-Israelinhon.
4. Magadumala kining maong pangulo ug atimanon niya ang katawhan sa Israel sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero. Himuon niya kini pinaagi sa kusog ug gahom sa Ginoo nga iyang Dios. Ug magakinabuhi ang iyang katawhan nga walay gikahadlokan tungod kay ilhon sa mga tawo sa tibuok kalibotan ang iyang pagkagamhanan.
5. Hatagan usab niya ug maayo nga kahimtang ang iyang katawhan.Kon sulongon sa mga taga-Asiria ang atong yuta ug sudlon nila ang lig-ong mga bahin sa atong lungsod, makiggira kita kanila nga pinangulohan sa maisog nato nga mga pangulo.