4. Ang matag tawo magalingkod sa ilalom sa iyang tanom nga ubas ug kahoy nga igos nga walay gikahadlokan. Mahitabo gayod kini, kay ang Ginoo nga Makagagahom mao ang nag-ingon niini.
5. Apan bisan mosunod pa ang ubang mga katawhan sa ilang mga dios-dios, kami magasunod sa Ginoo nga among Dios hangtod sa kahangtoran.
6-7. Miingon ang Ginoo, “Sa umaabot nga mga adlaw, pagatigomon ko ang akong mga katawhan nga akong gisilotan — ang nangapiang ug nagkatibulaag. Himuon ko nga usa ka gamhanan nga nasod ang mga nangahibilin kanila. Ug magahari ako kanila sa Jerusalem gikan niana nga panahon hangtod sa kahangtoran.
8. Ang Jerusalem, nga sama sa usa ka tore nga lantawanan, diin ang Dios magabantay sa iyang katawhan mahimo pag-usab nga nag-unang siyudad sa Israel sama kaniadto.
9-10. “Karon, ngano kamong mga lumulupyo sa Zion nagaagulo man sama sa babaye nga nagabati? Naa pa man ang inyong hari ug ang iyang mga magtatambag wala man nangamatay. Sige, paglimbag-limbag kamo sa kasakit sama sa babayeng nagabati. Kay sa dili madugay mobiya kamo sa inyong siyudad ug magapuyo sa kaumahan, ug unya dad-on kamo ngadto sa Babilonia. Apan luwason ko kamo didto gikan sa kamot sa inyong mga kaaway.
11. Karon daghang mga nasod ang nagtigom sa pagpakiggira kaninyo. Nagaingon sila, ‘Atong pasipalahan ang Jerusalem! Ug unya atong tan-awon ang makauulaw nga kahimtang niini.’
12. Apan kini nga mga nasod wala makahibalo sa akong hunahuna. Wala sila makasabot sa akong plano, nga tigomon sila aron silotan, sama nga ang uhay tigomon aron giokon.
13. “Mga lumulupyo sa Zion, lakaw kamo ug laglaga ninyo sa hingpit ang inyong mga kaaway nga daw sa nagagiok kamo ug mga uhay. Kay himuon ko kamong sama sa torong baka nga may puthaw nga mga sungay ug may bronsi nga mga kuko. Pagadugmokon ninyo ang daghang mga nasod, ug ang ilang mga bahandi nga nakuha nila pinaagi sa kabangis ihalad ninyo kanako, ang Ginoo nga nagagahom sa tibuok kalibotan.”