1. Miingon si Micas: Kamong mga pangulo sa Israel ug sa Juda, pamati kamo! Dili ba nga kamo man unta ang angayan nga mopatunhay sa hustisya?
2-3. Apan gikapungtan ninyo ang maayo ug gihigugma ang daotan. Gidaog-daog ninyo ang akong mga katagilungsod; daw sa gipamanitan ninyo sila, gipanguha ang ilang mga unod gikan sa ilang mga bukog, gipangputol-putol ang ilang mga bukog, giluto, ug unya gikaon.
4. Mangayo kamo ug tabang sa Ginoo, apan dili niya kamo tabangan. Talikdan niya kamo tungod sa inyong mga daotang binuhatan.
5. Mao kini ang giingon sa Ginoo ngadto sa mga propeta nga nagpahisalaag sa iyang katawhan, nga nagasaad ug maayo nga kahimtang sa mga mopakaon kanila, apan manghulga ug kalaglagan sa mga dili mopakaon kanila:
6. “Tungod sa inyong pagpahisalaag sa akong katawhan, dili na kamo makakita ug panan-awon ug dili na usab kamo makapanagna. Daw sama lang nga anaa kamo sa kangitngit o kagabhion nga wala kamoy makita.
7. Maulawan gayod kamong mga propeta ug mga manalagna. Tabonan ninyo ang inyong dagway sa kaulaw, tungod kay wala kamoy nadawat nga tubag gikan sa Dios.”
8. Apan ako, puno sa Espiritu sa Ginoo nga mao ang nagahatag kanako ug gahom sa pagpatunhay sa hustisya ug sa kaisog sa pagsulti ngadto sa mga katawhan sa Israel ug sa Juda nga nakasala sila.
9. Kamong mga pangulo sa Israel ug sa Juda, pamati kamo! Gikapungtan ninyo ang hustisya ug ginatuis ninyo ang matarong.
10. Gitukod ninyo ang Jerusalem pinaagi sa pagpatay ug pagpanglupig.
11. Nagahukom kamo pabor sa nagahatag kaninyo ug suborno. Ang inyong mga pari nagatudlo tungod lang kay gibayran sila. Mao usab ang inyong mga propeta, nagapanagna sila tungod lang sa kuwarta. Nagasalig pa kamo nga tabangan kamo sa Ginoo ug nagkanayon, “Kauban namo ang Ginoo. Busa walay daotang mahitabo kanamo.”
12. Busa tungod kaninyo pagalaglagon ang Jerusalem. Mahisama kini sa gidarong uma, ug mahimong tinapok sa mga ginuba. Ug mahimong lasang ang bukid nga gibarogan sa templo.