1-2. Mao kini ang mga patakaran nga giingon sa Ginoo kang Moises mahitungod sa paghinlo sa tawong naayo sa iyang ngilngig nga sakit sa panit:Human pahibaloon ang pari mahitungod sa kahimtang sa sakit sa usa ka tawo,
3. mogawas ang pari sa kampo ug tan-awon niya ang lawas niadtong tawo. Kon naayo na ang iyang ngilngig nga sakit sa panit,
4. magpakuha ang pari ug duha ka langgam nga buhi nga giisip nga hinlo, usa ka putol sa kahoyng sedro, pula nga higot, ug usa ka pungpong nga isopo.
5. Unya ipaihaw sa pari ang usa ka langgam diha ibabaw sa kolon nga gisudlan ug tubig gikan sa tuboran.
6. Unya kuhaon sa pari ang buhi nga langgam ug ituslob niya kini uban sa kahoyng sedro, pula nga higot, ug isopo, didto sa dugo sa langgam nga giihaw ibabaw sa kolon nga may tubig.
7. Dayon wisik-wisikan niyag makapito ang tawong naayo sa iyang ngilngig nga sakit sa panit. Pagkahuman ipahibalo niya nga hinlo na ang maong tawo, ug buhian niya ang langgam.
8. Apan sa dili pa ipahibalo nga hinlo na siya, labhan una sa tawo ang iyang bisti, kagisan ang tanan niyang buhok ug balhibo, ug maligo. Mahimo na siyang mosulod sa kampo apan dili siya mopuyo sa iyang tolda sulod sa pito ka adlaw.
9. Sa ikapito ka adlaw, kagisan niya pag-usab ang tanan niyang buhok ug balhibo, labhan niya ang iyang bisti, ug maligo.