1. Unya, miingon ang Ginoo kang Josue, “Ayaw kahadlok o kaluya. Tigoma ang tanan mong mga sundalo ug sulonga ninyo pag-usab ang Ai, kay gitugyan ko na sa imong mga kamot ang hari sa Ai, ang iyang katawhan, ang iyang lungsod, ug ang iyang mga yuta.
2. Himoa ninyo ngadto sa Ai ug sa hari niini ang inyong gihimo sa Jerico ug sa hari niini; apan niining higayona, mahimo na ninyong kuhaon ang ilang mga kabtangan ug mga kahayopan alang sa inyong kaugalingon. Pangandam kamo ug sulonga ninyo sila agi sa luyo nga bahin sa lungsod.”
3. Busa nangandam si Josue ug ang tanan niyang mga sundalo sa pagsulong sa Ai. Nagpili si Josue ug 30,000 ka mga sundalo nga hanas gayod sa pagpakiggira, ug gipalakaw sila sa gabii.
4. Gimandoan niya sila niini: “Panago kamo sa luyo nga bahin sa lungsod, apan ayaw kamo pagpalayo kaayo. Pangandam kamo sa pagsulong bisan unsang orasa.
5. Ako ug ang akong mga kauban mosulong agi sa atubangan sa lungsod. Kon mogawas na gani ang mga taga-Ai sa pagpakiggira kanamo, mosibog kami, sama sa nahitabo kaniadto.
6. Makaingon sila nga nangahadlok kami sama sa nahitabo kaniadto, busa gukdon nila kami hangtod nga malayo sila sa lungsod.
7. Unya panggawas dayon kamo sa inyong gitagoan ug iloga ninyo ang lungsod, kay ihatag kini kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.
8. Kon mailog na ninyo ang lungsod, sunoga ninyo kini sumala sa sugo sa Ginoo. Siguroha ninyo nga matuman gayod ninyo kini.”
9. Unya gipalakaw sila ni Josue, ug nanago sila sa kasadpang bahin sa Ai, tunga-tunga sa Ai ug Betel. Nagpabilin si Josue sa kampo uban sa mga tawo niadtong gabhiona.