16. Miingon si Rahab kanila, “Adto kamo sa kabukiran aron dili kamo makita sa mga migukod kaninyo. Tago kamo didto sulod sa tulo ka adlaw hangtod nga makabalik sila dinhi. Pagkahuman, makapadayon na kamo sa inyong pagpauli.”
17. Miingon ang duha ka espiya kang Rahab, “Tumanon namo ang among gisaad kanimo,
18. apan kinahanglan nga himuon mo usab kini: Kon sulongon na namo ang inyong yuta, ihigot kining pula nga pisi sa bintana nga imong gipakanaogan kanamo. Tigoma dinhi sa imong balay ang imong amahan, inahan, mga igsoon, ug ang tanan nilang pamilya.
19. Kon anaay usa kaninyo nga mogawas ug moadto sa dalan, wala na kamiy tulubagon kon mapatay siya. Apan may tulubagon kami kon may mamatay sulod sa imong balay.
20. Apan kon itug-an mo ang among pagpangispiya, wala na kamiy tulubagon sa imong gipasaad kanamo.”
21. Mitubag si Rahab, “Oo, mouyon ako sa inyong gisulti.” Unya gipalakaw niya sila. Ug gihigot niya ang pula nga pisi didto sa bintana.
22. Sa dihang nakalakaw na ang duha ka espiya, miadto sila sa kabukiran. Didto sila mitago sulod sa tulo ka adlaw samtang gipangita sila sa mga sinugo sa hari diha sa mga kadalanan. Wala sila makit-i, busa mipauli na lang ang mga sinugo sa hari.
23. Milugsong ang duha ka espiya ug mitabok sa suba ug mibalik kang Josue. Gisugilon nila kang Josue ang tanan nga nahitabo kanila.