1. Apan wala malipay si Jonas ug naglagot siya pag-ayo.
2. Miingon siya sa Ginoo sa iyang pag-ampo, “Ginoo, wala gayod ako masayop sa akong gisulti sa didto pa ako sa among dapit! Mao man gani nga nagpahilayo ako ug miadto sa Tarshish tungod kay nasayod ako nga maloloy-on ka nga Dios ug may kahangawa. Mahigugmaon ka, daling malukmay, ug dili dali nga masuko.
3. Busa Ginoo, kuhaa na lang ang akong kinabuhi, kay mas maayo pa alang kanako nga mamatay ako kaysa mabuhi.”
4. Mitubag ang Ginoo, “Angay mo ba kining ikasuko pag-ayo?”
5. Migawas si Jonas sa siyudad ug milingkod sa sidlakang bahin niini. Naghimo siya ug kapasilongan ug mipasilong didto samtang naghulat kon unsa ang mahitabo sa siyudad.
6. Apan nainitan gihapon si Jonas, busa gipatubo sa Ginoong Dios ang usa ka tanom ug gipalapaw kini kang Jonas aron malandongan siya. Nalipay pag-ayo si Jonas sa tanom.
7. Apan pagkasunod adlaw, sa mobanagbanag pa lang, gipakaon sa Dios ngadto sa ulod ang tanom ug namatay kini.
8. Sa dihang misidlak na ang adlaw, nagpadala ang Dios ug init nga hangin gikan sa sidlakan. Nainitan ang ulo ni Jonas ug daw malipong siya. Busa nangandoy na lang siya nga mamatay. Miingon siya, “Mas maayo pa nga mamatay ako kaysa mabuhi.”
9. Miingon ang Dios kaniya, “Angay mo bang ikasuko pag-ayo ang nahitabo sa tanom?” Mitubag siya, “Oo, angay gayod ako nga masuko. Busa mas maayo pa nga mamatay na lang ako.”