14. Labihan kadaghan sa mga tawo nga nagasaba sa Kapatagan sa Paghukom, kay duol na moabot ang adlaw sa pagsilot sa Ginoo.
15. Mongitngit ang adlaw ug ang bulan, ug dili na mosidlak ang mga bitoon.
16. Mongulob ang Ginoo gikan sa Zion; ang iyang tingog modahunog gikan sa Jerusalem. Ug tungod niini mouyog ang kalibotan ug ang kalangitan. Apan lig-on nga dalangpanan ang Ginoo alang sa mga Israelinhon nga iyang katawhan.
17. Miingon ang Ginoo, “Mga taga-Juda, mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo nga inyong Dios, nagapuyo sa Zion, ang akong balaan nga bukid. Ug mahimong balaan na usab ang Jerusalem; dili na gayod kini sulongon pag-usab sa mga taga-laing nasod.
18. Nianang adlawa panalanginan ko kamo. Mahimong abunda ang inyong bag-ong bino gikan sa daghang mga ubas sa kabukiran. Mahimong abunda usab ang inyong gatas gikan sa daghang mga baka ug mga kanding nga nagasabsab sa mga bungtod. Dili gayod mamad-an ang inyong mga sapa. Motubod ang tuboran gikan sa templo sa Ginoo ug magapatubig kini sa lugut nga may mga akasya.
19. “Ang Ehipto mahimong awaaw ug ang Edom mahimong disyerto tungod kay gidaog-daog nila ang katawhan sa Juda; gipamatay nila ang mga walay sala.
20. Apan ang Juda ug ang Jerusalem pagapuy-an hangtod sa kahangtoran.
21. Ipanimalos ko ang mga gipamatay nga mga taga-Juda; silotan ko gayod ang naghimo niini kanila. Ako ang Ginoo nga nagapuyo sa Zion.”