1. Miingon ang Ginoo, “Nianang panahona pauswagon ko pag-usab ang Juda apil na ang Jerusalem.
2. Tigomon ko ang mga nasod ug dad-on ko sila sa Kapatagan ni Jehoshafat. Didto pagahukman ko sila tungod sa ilang gihimo sa katawhan nga akong gipanag-iyahan, ang mga Israelinhon. Gipakatag nila ang akong katawhan sa ubang mga nasod ug gibahin nila ang akong yuta.
3. Giripahan nila ang akong katawhan, ug gibaligya nila ingon nga mga ulipon ang mga batang lalaki ug babaye, aron ibayad sa mga ilimnon ug sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog.
4. “Kamong mga katawhan sa Tyre, Sidon, ug sa tanang dapit sa Filistia, unsa kining ginahimo ninyo batok kanako? Gipanimaslan ba ninyo ako sa butang nga akong nahimo? Kon gipanimaslan ninyo ako, panimaslan ko usab kamo diha-diha dayon tungod sa inyong gihimo.
5. Kay gikuha ninyo ang akong mahalong mga kabtangan, apil na ang mga plata ug bulawan, ug gidala ninyo kini ngadto sa inyong mga templo.
6. Gipamaligya ninyo sa mga Griego ang katawhan sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda, aron mapahilayo ninyo sila sa ilang kaugalingong yuta.
7. Apan tabangan ko sila nga makapahawa sa mga dapit nga gibaligyaan ninyo kanila, ug pagahimuon ko kaninyo ang inyong gihimo kanila.
8. Ibaligya ko ang inyong mga anak sa katawhan sa Juda, ug ibaligya nila sila sa mga taga-Saba, nga namuyo sa layong lugar. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
9. Miingon pa ang Ginoo, “Ipahibalo kini sa mga nasod: Pangandam kamo sa pagpakiggira. Aghata ninyo ang inyong mga sundalo nga mosulong.
10. Himoa ninyong mga espada ang punta sa inyong mga daro ug himoa ninyong mga bangkaw ang inyong mga lampas. Bisan ang mga maluya kinahanglang makiggira.
11. Dali, duol kamo, tanan kamong mga nasod sa palibot. Ug pagtigom kamo didto sa Kapatagan ni Jehoshafat. Ang mga mahadlokon kinahanglang magsundalo.”