2. Ngitngit ug dulom kanang adlawa. Ug sama sa pagdan-ag sa adlaw kon magbanagbanag na, magkatag sa mga bukid ang makadaot nga mga dulon nga labihan kadaghan. Wala gayoy nahitabo nga sama niini sukad pa kaniadto, ug dili na mahitabo pa ang sama niini sa umaabot nga panahon.
3. Nagpuli-puli sa pag-ataki ang mga dulon nga daw kalayo. Sa wala pa sila moataki ang yuta daw hardin sa Eden, apan sa dihang miataki na sila nahisama na kini sa disyerto. Wala gayoy tanom nga nakalingkawas kanila.
4. Morag kabayo ang ilang hitsura ug paspas sila sama sa mga kabayo nga panggira.
5. Ang kasaba sa ilang paglukso-lukso sa ibabaw sa mga bukid sama sa nagadagan nga karwahe o lagitik sa gisunog nga dagami. Sama sila sa kusgan nga mga sundalo nga andam na sa pagpakiggira.
6. Ang mga tawo nga makakita kanila mangahadlok ug mangluspad.
7-8. Moataki sila ug mokatkat sa mga paril sama sa mga sundalo. Diretso sila kon molakaw ug dili motipas sa ilang agianan. Dili sila magtinukloray, ug bisan matagbo nila ang mga armas dili sila makatag.
9. Ginaataki nila ang siyudad ug ginasaka nila ang paril. Ginasaka nila ang mga kabalayan ug moagi sila sa mga bintana sama sa kawatan.
10. Mauyog ang kalibotan ug ang kalangitan sa ilang pag-abot. Ug mongitngit ang adlaw ug ang bulan ug wala nay mosidlak nga mga bitoon.
11. Ang Ginoo nagamando niining labihan kadaghang mga dulon, ug nagatuman sila sa iyang sugo. Makalilisang gayod ang adlaw nga magasilot ang Ginoo; wala gayoy makaagwanta niini.
12. Miingon ang Ginoo nga panahon na nga mobalik kamo kaniya sa kinasingkasing inubanan sa pagpuasa, paghilak, ug pagsubo.
13. Paghinulsol kamo nga kinasingkasing ug dili pagpakaaron-ingnon nga paghinulsol pinaagi sa paggisi sa inyong mga bisti. Balik na kamo sa Ginoo nga inyong Dios, kay maloloy-on siya ug mabalak-on. Mahigugmaon siya ug dili daling masuko. Andam siyang magbag-o sa iyang hunahuna nga dili na magpadala ug kalaglagan.