17. Kay gipaantos niya ako nga daw sa gihapak ug bagyo, ug gipasamot niya ang akong mga kasakit sa walay hinungdan.
18. Halos dili na niya ako paginhawaon sa labihan nga kasakit nga gipaantos niya kanako.
19. Kon sa pakusganay lang, kusgan gayod siya! Ug kon sa akusahay, kinsay makaakusar kaniya?
20. Bisan pag dili ako sad-an, hukman gihapon ako ug silotan tungod sa akong gipanulti sa pagpanalipod sa akong kaugalingon.
21. Bisag walay ikasaway sa akong kinabuhi, wala kini bale kanako. Naglagot ako sa akong kinabuhi.
22. Kay mao ra man gihapon; sama ra nga laglagon sa Dios ang matarong ug ang daotan.
23. Magkatawa ra siya kon kalit mamatay sa katalagman ang matarong.
24. Gitugyan niya ang kalibotan ngadto sa mga daotan. Gibutaan niya ang mata sa mga maghuhukom. Kon dili siya ang naghimo niini, nan, kinsa pa man?
25. “Paspas nga nanglabay ang mga adlaw sa akong kinabuhi; mas paspas pa kaysa magdadagan. Nanglabay kini nga wala gayoy kalipay.
26. Sama ka paspas sa tulin nga sakayan o sa pagsakdap sa agila.
27. Bisan pag dili na ako moreklamo ug undangan ko na ang pagsubo, ug mopahiyom na lang,
28. mahadlok gihapon ako sa mga pag-antos nga moabot kanako. Kay nasayod ako nga dili niya ako isipon nga dili sad-an.
29. Unsa pa may kapuslanan sa pagpaninguha ko nga depensahan ang akong kaugalingon, sanglit ginaisip niya ako karon nga sad-an?
30. Bisan pag sabonan ko ang akong tibuok lawas aron mahimo akong hinlo,
31. ituslob niya gihapon ako sa lapokon nga bangag, aron bisan ang akong bisti ngil-aran kanako.
32. Ang Dios dili tawo sama kanako, busa dili ako makalalis kaniya ug makaakusar kaniya sa hukmanan.
33. Unta may magpatunga kanamo sa paghusay kanamong duha,
34. ug mapaundang niya ang paglatos sa Dios kanako, aron dili na ako mahadlok.