7. Daw sa mga mananap sila nga mag-uwang sa kalasangan, ug magtapok sila sa punoan sa mga tanom.
8. Wala silay pulos ug wala gani nakaila kanila, ug giabog sila sa ilang yuta.
9. “Ug karon gibiaybiay ako sa ilang mga anak pinaagi sa awit. Gihimo nila akong kataw-anan.
10. Gingilngigan sila kanako ug gilikayan nila ako. Dili gani sila managana sa pagluwa sa akong nawong.
11. Karon nga gipasagdan ako ug gipaantos sa Dios, nagpatuyang na lang sila sa ilang gustong buhaton kanako.
12. Gisulong ako niining daotan nga grupo. Nagbutang sila ug lit-ag sa akong agianan, ug nagtinguha gayod sila sa paglaglag kanako.
13. Babagan nila ang akong agianan sa paglaglag kanako. Milampos sila bisan walay mitabang kanila.
14. Gisulong nila ako nga daw nag-agi sila sa dako nga bangag sa guba nga paril.
15. Labihan ang akong kahadlok, ug nawala ang akong dungog ug bahandi sama sa panganod nga gipalid sa makusog nga hangin.
16. Ug karon hinay-hinay ako nga nagakamatay; walay undang ang akong pag-antos.
17. Inigkagabii magngutngot ang akong mga bukog; walay undang ang kasakit nga akong gibati.
18. Sa dakong kusog sa Dios, gikwelyohan niya ako
19. ug giitsa sa lapok. Nahisama na ako sa abo ug lapok.
20. “Nanawag ako kanimo, O Dios, apan wala ka motubag. Nagabarog ako sa imong presensya, apan ginatan-aw mo lang ako.
21. Nahimo ka nang bangis kanako. Gigamit mo ang imong gahom sa pagpaantos kanako.
22. Daw sa gipapalid mo ako sa hangin ug gipakuso-kuso sa bagyo.
23. Nasayod ako nga dad-on mo ako sa dapit sa mga patay, sa dapit nga gitagana mo nga adtoan sa tanang mga tawo.