Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Job 20 Ang Pulong sa Dios (APSD)

Ang Tubag ni Zofar

1. Unya mitubag si Zofar nga taga-Naamat,

2. “Kinahanglan nga motubag ako kay dili ako mahimutang.

3. Gibadlong mo ako uban ang pagpanginsulto, ug may nagtukmod kanako sa pagtubag kanimo.

4. Sigurado gayod nga nasayod ka nga gikan pa sa karaang panahon, sukad nga gibutang ang tawo dinhi sa kalibotan,

5. ang kalipay sa tawong daotan lumalabay lang. Oo, dili molungtad ug dugay ang kalipay sa tawo nga dili diosnon.

6. Bisag hilabihan ang iyang pagkamapahitas-on, nga daw sangko na kini sa langit o sa panganod,

7. mahanaw siya hangtod sa hangtod sama sa iyang tae. Ang mga nakaila kaniya moingon, ‘Hain na siya?’

8. Mahanaw siya sama sa damgo o sa panan-awon sa kagabhion, ug dili na gayod siya makita.

9. Dili na siya makita sa nakaila kaniya, ug mahanaw siya sa dapit nga iya kaniadtong gipuy-an.

10. Ang iyang mga anak maoy magbayad sa iyang gikawat gikan sa mga kabos.

11. Mamatay siya nga batan-on pa ug baskog.

12. “Ang paghimo ug daotan nahisama sa pagkaon nga tam-is diha sa iyang baba;

13. ugomon niya kini ug dugay aron matagamtaman gayod niya ang kalami niini.

14. Apan pag-abot niini sa iyang tiyan mopait kini ug mahimong hilo nga sama sa lala sa mga bitin.

15. Isuka niya sama sa pagkaon ang bahandi nga iyang kinawat. Bisan anaa na kini sa iyang tiyan ipasuka kini sa Dios kaniya.

16. Suyopon niya ang lala sa mga bitin nga mao ang mopatay kaniya.

17. Dili na niya matagamtaman ang kaabundansya sa lana, keso, ug dugos, nga daw sapa o suba nga magdagayday.

18. Dili niya madawat ang balos sa iyang hinagoan o magmaya sa iyang bahandi.

19. Kay gidaog-daog niya ang mga kabos ug gipasagdan niya sila nga maglisod. Giilog niya ang mga balay nga dili iya.

20. Walay katagbawan ang iyang kahakog. Ang bisan unsay iyang magustohan dili niya palabyon.

21. Apan wala na siyay makaon, kay ang iyang bahandi mahanaw.

22. Sa iyang kaabundansya, moabot kaniya ang kalisod. Moabot kaniya ang labihan nga pag-antos.

23. Samtang gitagbaw niya ang iyang kaugalingon, ipatagamtam sa Dios kaniya ang iyang labihan nga kasuko, ug paulanan siya sa silot.

24. Bisag makaikyas siya sa puthaw nga armas, matuhog gihapon siya sa bronsi nga pana.

25. Maigo ang iyang apdo, ug molapos kini sa iyang lawas. Bation niya ang kalisang.

26. Mahanaw ang iyang bahandi diha sa kangitngitan. Sunogon siya ug ang tanan nga nahibilin sa iyang pinuy-anan sa kalayo nga dili tawo ang nagpasiga.

27. Ipadayag sa langit ang iyang sala ug mosaksi ang yuta batok kaniya.

28. Anuron sa baha ang iyang balay sa adlaw nga ipatagamtam sa Dios ang iyang kasuko.

29. Mao kanay dangatan sa tawong daotan nga gitakda sa Dios alang kaniya.”