7. “O Dios, gipaluyahan mo gayod ako. Gilaglag mo ang tibuok kong panimalay.
8. Gipaniwang mo ako; bukog ug panit na lang ako. Sumala pa sa uban, nagapamatuod lang kini nga nakasala ako.
9. Sa imong kasuko, O Dios, gihasmagan mo ako. Daw mabangis nga mananap ka nga mikunis-kunis sa akong unod. Gipakagotan mo ako sa imong ngipon ug gisimagan nga daw sa imo akong kaaway.
10. “Gibiaybiay ako ug gikataw-an sa mga tawo. Gisagpa nila ako sa pagtamay kanako. Naghiusa sila batok kanako.
11. Gitugyan ako sa Dios ngadto sa kamot sa mga tawong daotan ug makasasala.
12. Maayo ang akong kahimtang kaniadto, apan gilaglag niya ako. Daw gituok niya ako ug gidugmok. Gihimo niya akong iyang targetanan.
13. Gilibotan ako sa iyang mga tigpana, ug gipana sa walay kalooy. Natuhog ang akong batobato, ug miawas sa yuta ang akong apdo.
14. Wala niya ako hunongi sa pag-ataki. Mihasmag siya kanako nga daw usa ka sundalo.
15. Nagabisti akog sako ug nagalingkod sa yuta agig pagsubo.
16. Namula ang akong nawong ug nanghubag ang akong mga mata sa labihan nga paghilak.
17. Apan wala gayod akoy nahimo nga sala, ug kinasingkasing ang akong pag-ampo.
18. “Sama ako sa tawong gipatay, nga nagahangyo sa yuta nga dili tabonan ang iyang dugo sa dili pa maangkon ang hustisya!
19. Bisan karon ang akong saksi atua sa langit. Siya ang moingon nga ako walay sala.
20. Gitamay ako sa akong mga higala, apan nagahilak ako nga nangayo ug tabang sa Dios.
21. Ang akong saksi mao ang magpakilooy sa Dios alang kanako, sama sa usa ka tawo nga nagapakilooy alang sa iyang higala.
22. Kay sa dili madugay motaliwan na ako ug dili na mobalik.”