4. Nahimo akong kataw-anan sa akong mga higala bisag matarong ako ug walay ikasaway sa akong kinabuhi, ug bisan ginatubag sa Dios ang akong pag-ampo kaniadto.
5. Ang mga tawo nga sama kanako nga nagaantos ug halos dili na makabarog ginatamay sa mga tawo nga hayahay ug kahimtang.
6. Apan ang mga tulisan ug ang mga tawo nga nagapalagot sa Dios nagakinabuhi nga malinawon bisan ug ang ilang abilidad maoy ilang gipakadios.
7-8. “Kuhaig leksyon ang lain-laing klase sa mananap — ang mananap nga nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang, ug ang nagapuyo sa tubig.
9. Kay silang tanan nahibalo niining gihimo sa Ginoo.
10. Anaa sa iyang kamot ang kinabuhi o ang gininhawa sa tanang binuhat, apil na ang sa tawo.
11. Ang dila sa tawo mahibalo sa lami sa pagkaon, ug ang dalunggan mahibalo usab kon maayo ba o dili ang mga pulong.
12. Ang mga tigulang may kaalam ug panabot, kay samtang nagataas ang ilang kinabuhi, nagkadaghan pa gayod ang ilang kahibalo.
13. “Apan anaa sa Dios ang kaalam, gahom, panabot, ug pagtambag.
14. Walay makatukod pagbalik sa iyang giguba, ug walay makaluwas sa iyang gipriso.
15. Kon pugngan niya ang ulan, moabot ang hulaw; ug kon buhian niya kini, daoton sa baha ang yuta.
16. Kusgan siya ug madaogon, ug ilalom sa iyang gahom ang nagapanglimbong ug ang ginalimbongan.
17. Kuhaan niya sa kaalam ang mga magtatambag, ug himuon niyang mga buang-buang ang mga maghuhukom.