1-2. Sa bag-o pang naghari sa Juda si Jehoyakim nga anak ni Josia, miingon ang Ginoo kanako, “Barog didto sa hawanan sa akong templo ug pahimangnoi ang tanang katawhan gikan sa mga kalungsoran sa Juda nga miadto sa akong templo aron sa pagsimba. Isulti kanila ang tanang gimando ko kanimo, ug ayaw gayod kini kulangi bisan usa ka pulong.
3. Basin pag mamati sila kanimo ug mobiya sa ilang daotang gawi. Kon himuon nila kana, dili ko na ipadayon ang katalagman nga giplano kong ipahamtang kanila tungod sa daotan nilang mga binuhatan.
4. Ingna sila nga mao kini ang akong giingon: Kon dili kamo maminaw kanako ug dili motuman sa kasugoan nga gihatag ko kaninyo,
5. ug kon dili kamo mamati sa gisulti sa akong mga alagad nga propeta, nga kanunay kong gipadala kaninyo apan wala ninyo paminawa,
6. laglagon ko kining templo, maingon nga gilaglag ko ang Shilo. Ug kini nga siyudad panghimaraoton sa tanang nasod sa tibuok kalibotan.”
7. Nadungog sa mga pari, mga propeta, ug sa tanang mga tawo ang gisulti ni Jeremias didto sa templo sa Ginoo.
8. Apan pagkahuman ug sulti ni Jeremias niini, gialirongan siya sa mga pari, mga propeta, ug mga tawo, ug giingnan, “Angay kang mamatay!
9. Nganong gigamit mo ang ngalan sa Ginoo sa pag-ingon nga kining templo laglagon sama sa Shilo, ug kining siyudad mahimong awaaw ug dili na puy-an?” Busa gidakop nila si Jeremias didto sa templo sa Ginoo.
10. Sa dihang nakadungog ang mga opisyal sa Juda bahin sa nahitabo, mibiya sila sa palasyo ug miadto sa templo. Nanglingkod sila sa may pultahan sa templo nga gitawag Bag-ong Pultahan aron sa paghukom.
11. Unya miingon ang mga pari ug mga propeta ngadto sa mga opisyal ug sa tanang mga tawo didto, “Kining tawhana angayng hukman sa kamatayon tungod kay nagsulti siya batok niini nga siyudad. Kamo mismo nakadungog niini!”