3. Unya nangutana ang Ginoo kanako, “Jeremias, unsay imong nakita?” Mitubag ako, “Mga igos. Ang uban nindot ug maayo kaayo, apan ang uban labihan ka daot ug dili makaon.”
4. Unya miingon ang Ginoo kanako,
5. “Ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nagaingon nga isipon kong sama sa maayong bunga sa igos ang mga Israelinhon nga gipabihag ko sa Babilonia.
6. Bantayan ko sila ug atimanon, unya dad-on ko sila pagbalik niini nga yuta. Pauswagon ko sila ug dili laglagon. Palig-onon ko sila ug dili pukanon.
7. Hatagan ko silag tinguha sa pag-ila kanako nga ilang Ginoo. Mahimo ko silang katawhan, ug ako mahimong ilang Dios, kay kinasingkasing sila nga mobalik kanako.
8. “Apan isipon kong sama sa daot nga mga igos nga dili makaon si Zedekia nga hari sa Juda ug ang iyang mga opisyal, apil ang mga Israelinhon nga nahibiling buhi diha sa Jerusalem ug sa Ehipto.
9. Padad-an ko silag katalagman ug malisang ang tanang gingharian sa kalibotan nga makakita niini. Tamayon sila ug bugalbugalan, biay-biayon ug himuong ehemplo sa kadaotan ug pagtunglo didto sa mga dapit diin abugon ko sila.
10. Padad-an ko silag gira, kagutom, ug balatian hangtod nga mahurot silag kamatay sa yuta nga gihatag ko kanila ug sa ilang mga katigulangan.”