24. “Ako, ang buhi nga Ginoo, manumpa nga isalikway ko ikaw, Jehoyakin nga hari sa Juda, nga anak ni Jehoyakim. Bisan pag ikaw ang simbolo sa akong gahom kuhaan ko gayod ikaw niana nga katungod.
25. Itugyan ko ikaw sa mga kamot sa nagatinguha sa pagpatay kanimo, nga imong gikahadlokan. Oo, itugyan ko ikaw kang Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug sa iyang mga sundalo.
26. Ipabihag ko ikaw ug ang imong inahan ngadto sa dapit nga dili ninyo yutang natawhan, ug didto mangamatay kamong duha.
27. Dili na kamo makabalik sa yuta nga inyong gihandom nga balikan.
28. Jehoyakin, nahisama ka sa buak nga kolon nga gilabay kay dili na mapuslan. Mao kana ang hinungdan kon nganong ikaw ug ang imong mga kabataan bihagon ngadto sa dapit nga wala kamo masuheto.”
29. O yuta sa Juda, paminawa ang pulong sa Ginoo.
30. Kay mao kini ang iyang giingon, “Isulat nga kini si Jehoyakin walay anak. Kay walay bisan usa sa iyang mga anak nga molampos sa paglingkod sa trono ni David ingon nga hari sa Juda. Kining tawhana dili magmauswagon sa iyang kinabuhi.”