17. Katagon ko sila atubangan sa ilang mga kaaway, sama sa abog nga ginapalid sa hangin gikan sa sidlakan. Talikdan ko sila ug dili ko tabangan sa panahon sa ilang kalaglagan.”
18. Unya miingon ang mga tawo, “Dali, mangita kitag paagi nga mapaundang nato si Jeremias! Aduna bitaw kitay mga pari nga motudlo kanato sa kasugoan, mga maalamon nga mga tawo nga motambag kanato, ug mga propeta nga mosaysay kanato sa mensahe sa Dios. Busa mag-imbento kitag estorya batok kaniya ug dili na kita maminaw sa iyang gipanulti.”
19. Busa nag-ampo ako, “O Ginoo, tabangi ako! Paminawa ang gisulti sa akong mga kaaway batok kanako.
20. Maayo ang gihimo ko kanila; angay bang balosan ug daotan ang maayo? Nagkalot sila ug bangag alang kanako, bisan pag miduol ako kanimo sa paghangyo nga dili mo ipahamtang kanila ang imong kasuko.
21. Apan karon, pasagdi nga mangamatay ang ilang kabataan sa kagutom ug sa gira. Pasagdi nga mabiyuda ug mawad-an ug mga anak ang ilang mga asawa. Pasagdi nga mangamatay ang ilang mga lalaki sa balatian ug ang ilang mga batan-on sa gira.
22. Pasinggita sila sa kalisang kon pakalitan mog pasulong sa mga kaaway ang ilang mga balay. Kay nagkalot silag bangag aron pagdakop kanako, ug nagbutang silag mga lit-ag aron paglit-ag kanako.
23. Apan nasayod ka, O Ginoo, sa tanan nilang plano sa pagpatay kanako. Busa ayaw sila pasayloa sa ilang paglapas ug pagpakasala. Ipapildi sila sa ilang mga kaaway samtang ikaw nagatan-aw. Ipahamtang kanila ang imong kasuko.”