1. Miingon ang Ginoo, “Katawhan sa Juda, ang inyong mga sala gikulit diha sa inyong gahi nga mga kasingkasing, ug sa mga sungay-sungay sa mga eskina sa inyong mga halaran.
2. Mao usab ang inyong mga kabataan, nagasimba sila sa inyong mga halaran ug sa mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera didto sa labong nga mga kahoy ug sa taas nga mga bungtod,
3. apil sa mga bukid sa kaumahan. Busa ipailog ko sa inyong mga kaaway ang inyong mga bahandi ug mga kabtangan, apil na ang inyong mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, tungod sa sala nga nahimo sa inyong tibuok nasod.
4. Mawala kaninyo ang yuta nga gihatag ko kaninyo. Ipaulipon ko kamo sa inyong mga kaaway didto sa yuta nga wala kamo masuheto, tungod kay gipasilaob ninyo ang akong kasuko ug daw kalayo kini nga dili mapalong.”
5. Miingon pa gayod ang Ginoo, “Panghimaraoton ko ang tawo nga mobiya kanako ug mosalig sa tawo nga molig-on kaniya.
6. Mahisama siya sa tanom sa kamingawan nga dili molambo. Magapuyo siya sa mamala ug asinon nga yuta diin walay nagapuyo.
7. Apan bulahan ang tawo nga nagasalig ug nagalaom kanako.
8. Mahisama siya sa kahoy nga gitanom sa daplin sa sapa kansang mga gamot nakaabot sa tubig. Kini nga kahoy dili mahadlok ni mabalaka kon moabot ang ting-init o taas nga hulaw. Ang iyang mga dahon kanunayng lunhaw, ug walay puas ang iyang pagpamunga.
9. “Labihan gayod ka malimbongon ang kasingkasing sa tawo ug walay makatupong niini. Kinsay makatugkad niini?
10. Ako, ang Ginoo, nagasusi sa kasingkasing ug hunahuna sa tawo. Ihatag ko sa matag usa ang angay sa iyang batasan ug binuhatan.