19. Magpakita akog ilhanan kanila. Ug ang makalingkawas kanila ipadala ko ingon nga mga mensahero ngadto sa kanasoran sa Tarshish, Pul, Lud (kansang katawhan nabantog nga mga mamamana), Tubal, Grecia, ug sa mga isla nga layo, nga wala makadungog sa akong kabantog ug wala makakita sa akong gahom. Imantala nila ang akong gahom ngadto sa mga nasod.
20. Ug dad-on nila pagbalik gikan niining mga nasod ang tanan ninyong mga katagilungsod nga sakay sa mga kabayo, mga mula, mga kamelyo, ug sa mga karwahe ug karomata. Dad-on nila sila sa akong balaan nga bukid, sa Jerusalem isip halad alang kanako. Sama sila sa mga Israelinhon nga nagahalad sa akong templo ug mga halad sa pagpasidungog nga gisulod sa hinlo nga sudlanan.
21. Ug himuon kong mga pari ug mga Levita ang uban kanila. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
22. Miingon pa gayod ang Ginoo, “Maingon nga ang bag-ong langit ug ang bag-ong yuta nga akong himuon magapabilin hangtod sa hangtod, ang inyong mga kaliwat magapadayon usab hangtod sa hangtod, ug dili gayod kamo hikalimtan.
23. Sa matag subang sa bag-ong bulan ug sa matag Adlaw nga Igpapahulay mosimba ang tanang mga katawhan kanako. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
24. Ug iniggawas nila sa Jerusalem, makita nila ang mga patayng lawas sa mga tawong nagmasinupakon kanako. Ang mga ulod nga mokaon kanila dili mamatay, ug ang kalayo nga mosunog kanila dili mapalong. Ug kangil-aran sila sa tanang katawhan.”