1. Duol kamo, mga kanasoran, ug pamati pag-ayo. Ang tibuok kalibotan, ug ang tanang anaa niini kinahanglang mamati.
2. Kay nasuko ang Ginoo sa tanang nasod. Napungot siya sa ilang mga sundalo. Busa laglagon niya sila sa hingpit.
3. Pasagdan nga dili malubong ang ilang mga patayng lawas, ug magbanaw ang dugo sa mga bukid. Busa mangalisbo ang mga baho niini.
4. Matunaw ang tanang butang nga anaa sa kalangitan, ug ang kalangitan mawala nga daw kasulatan nga gilukot. Mangahulog ang mga bitoon sama sa laya nga mga dahon sa ubas o igos nga nangatagak.
5. Human ug gamit sa Ginoo ang iyang espada didto sa kalangitan, itigbas niya kini sa Edom, ang katawhan nga iyang gihukman nga silotan.
6. Ang espada sa Ginoo mabulit sa dugo ug tambok, nga daw gigamit sa pag-ihaw sa mga halad nga kanding ug karnero. Kini tungod kay pamatyon sa Ginoo ang mga tawo sa Bozra ingon nga halad. Daghan ang iyang pamatyon sa uban pang mga siyudad sa Edom.
7. Pamatyon usab ang ilang mga pangulo nga daw sa mga torong baka nga kusgan. Ang ilang yuta mapuno sa dugo ug tambok.
8. Kay may gitagana nga panahon ang Ginoo alang sa pagpanimalos sa iyang mga kaaway tungod sa gibuhat niini ngadto sa Zion.
9. Ang mga sapa sa Edom mahimong aspalto ug ang yuta mahimong asupre. Ang tibuok nasod mahimong aspalto nga nagadilaab.
10. Dili kini mapalong adlaw ug gabii. Ang aso niini magaulbo sa walay kataposan. Wala nay mopuyo ug moagi sa Edom hangtod sa hangtod.
11. Puy-an kini sa mga kuwago ug mga uwak. Nagplano na ang Ginoo nga himuon niya kining walay porma ug haw-ang.