1. Kini nga libro mahitungod sa gipadayag sa Dios kang Isaias nga anak ni Amoz. Bahin kini sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda niadtong panahon sa paghari nila ni Uzia, Jotam, Ahaz, ug Hezekia sa Juda.
2. Pamati, langit ug yuta, kay nagsulti ang Ginoo, “Nag-atiman ako ug nagpadakog mga anak, apan nakigbatok sila kanako.
3. Bisan gani ang mga baka makaila sa ilang agalon, ug ang mga asno makatultol sa pasungan nga pakan-an kanila sa ilang agalon, apan ang Israel nga akong katawhan wala gayod makaila kanako.”
4. Pagkamakasasala nga nasod! Katawhan nga puno sa kadaotan, kaliwat sa mga malapason ug malimbongon. Gisalikway nila ug gibiaybiay ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, ug mitalikod sila kaniya.
5. Mga taga-Israel, nganong nagapadayon man kamo sa pagkamasinupakon? Nganong gusto man ninyo nga masilotan? Sama kamo sa tawo kansang ulo pulos na samad ug kansang kasingkasing napuno sa kasakit.
6. Gikan sa ulo hangtod sa lapalapa, wala gayoy bahin nga walay tatsa; nalukop kini sa mga samad, bun-og, ug kabahong. Wala man lang kini mahugasi, mabugkosi, ni matambali.