8. Gub-on ang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit sa Aven, nga mao ang nahimong hinungdan sa pagpakasala sa mga taga-Israel. Motubo ang tunokon nga mga tanom ug motabon sa ilang mga halaran. Unya moingon sila sa mga bukid, ‘Taboni kami!’ Ug sa mga bungtod, ‘Tumpagi kami!’ ”
9. Miingon ang Ginoo, “Kamong mga katawhan sa Israel nagpadayon sa pagpakasala sukad pa sa panahon sa inyong mga katigulangan sa Gibea. Wala gayod kamo nausab. Busa kamong mga kaliwat sa mga daotan sulongon sa Gibea.
10. Silotan ko kamo sumala sa akong gusto. Maghiusa ang mga nasod sa pagpakiggira kaninyo tungod sa inyong padayong pagpakasala.
11. Kaniadto nagpahayahay lang kamo; sama kamo sa dumalagang baka nga nabansay sa paggiok ug nakaangay na niining trabahoa. Apan karon lisod-lisoron ko kamong mga taga-Israel ug lakip ang mga taga-Juda; mahisama kamo sa dumalagang baka nga sangonan ug yugo ang iyang liog nga wala pa makubali ug unya padaruhon.
12. Miingon ako kaninyo, ‘Pahumoka ang inyong kasingkasing sama sa yuta nga gidaro. Pagtanom kamo ug pagkamatarong ug aniha ang paghigugma. Kay panahon na kini nga modangop kamo kanako hangtod nga moabot ako ug magdalag kaluwasan nga sama kamadagayaon sa ulan.’
13. “Apan nagtanom kamo ug kadaotan, busa miani usab kamo ug kadaotan. Nalingla kamo sa mga bakak tungod kay misalig kamo sa inyong kaugalingong katakos ug sa inyong daghang mga sundalo.
14. Busa moabot ang gira batok sa inyong mga katawhan ug mangaguba ang inyong pinarilan nga mga lungsod. Himuon sa inyong mga kaaway ang sama sa gihimo ni Shalman sa lungsod sa Bet Arbel — gidugmok niya ang mga inahan ug ang ilang mga kabataan.
15. Mao usab kana ang mahitabo kaninyong mga taga-Betel tungod kay labihan ang inyong kadaotan. Inig-abot sa adlaw sa paghukom, sa pagbanagbanag pa lang, sigurado gayod nga mamatay na ang hari sa Israel.”