4. Miingon ang Ginoo kang Hosea, “Nganli ang bata ug Jezreel, kay sa dili madugay silotan ko ang hari sa Israel tungod sa mga pagpamatay nga gihimo sa iyang katigulangan nga si Jehu didto sa lungsod sa Jezreel. Ug wagtangon ko ang gingharian sa Israel.
5. Nianang panahona ipapildi ko ang mga sundalo sa Israel didto sa Kapatagan sa Jezreel.”
6. Nagmabdos pag-usab si Gomer ug nanganak ug babaye. Miingon ang Ginoo kang Hosea, “Nganli ang bata ug Lo Ruhama, kay dili ko na kaloy-an o pasayloon ang katawhan sa Israel.
7. Apan kaloy-an ko ang katawhan sa Juda. Ako, ang Ginoo nga ilang Dios, moluwas kanila pinaagi sa akong gahom ug dili pinaagi sa gira — sa pana, sa espada, sa mga kabayo o sa mga tigkabayo.”
8. Sa dihang nalutas na ni Gomer ang iyang anak nga si Lo Ruhama, nagmabdos siya pag-usab ug nanganak ug lalaki.
9. Miingon ang Ginoo kang Hosea, “Nganli ang bata ug Lo Ami, kay kamong mga Israelinhon dili akong katawhan ug ako dili inyong Dios.
10. Apan moabot ang panahon nga mahisama kamo kadaghan sa balas sa baybayon nga dili masukod o maihap. Sa dapit diin gitawag kamo nga, ‘Dili akong katawhan,’ pagatawgon unya kamo nga, ‘Mga anak sa buhi nga Dios.’