6. Sa dihang nakita sa babaye nga ang bunga sa kahoy nindot tan-awon ug maayo kan-on, ug tungod kay nangandoy siya nga mahimong maalamon, mikuha siya ug bunga ug mikaon. Gihatagan usab niya ang iyang bana nga uban kaniya, ug mikaon usab kini.
7. Pagkahuman gayod nilag kaon, naabli ang ilang salabotan ug nasayod na sila kon unsay maayo ug daotan, ug nasayran nila nga hubo diay sila. Busa naghimo silag tapis gikan sa mga dahon sa kahoy nga igos alang sa ilang lawas.
8. Sa dihang bugnaw na ang hangin sa kahaponon, nadungog nila nga naglakaw ang Ginoong Dios sa tanaman. Busa nanago sila sa kakahoyan.
9. Apan gitawag sa Ginoong Dios ang lalaki ug gipangutana, “Hain ka?”
10. Mitubag ang lalaki, “Nadungog ko ikaw nga naglakaw sa tanaman, ug nahadlok ako tungod kay hubo ako, busa mitago ako.”
11. Nangutana ang Ginoong Dios, “Kinsay nag-ingon kanimo nga hubo ka? Mikaon ka ba sa bunga sa kahoy nga giingon ko nga dili mo kan-on?”
12. Mitubag ang lalaki, “Ang babaye nga gipauban mo kanako maoy naghatag kanako sa bunga niadto nga kahoy ug mikaon ako.”
13. Gipangutana sa Ginoong Dios ang babaye, “Nganong gibuhat mo man kini?” Mitubag ang babaye, “Giilad ako sa bitin, busa mikaon ako.”
14. Busa miingon ang Ginoong Dios ngadto sa bitin, “Tungod kay gibuhat mo kini, tinunglo ka labaw sa tanang mga mananap. Ikaw lang gayod ang mahiagom niini nga tunglo: sa tibuok mong kinabuhi, magkamang ka pinaagi sa imong tiyan ug magkaon kag abog.