10. Pagkahuman, mikuha siya ug kutsilyo. Ug sa dihang patyon na unta niya si Isaac,
11. gitawag siya sa anghel sa Ginoo gikan sa langit, “Abraham! Abraham!” Mitubag si Abraham, “Unsa man.”
12. Unya miingon ang anghel, “Ayaw pasipad-i ang bata! Karon napamatud-an ko na gayod nga may kahadlok ka sa Dios tungod kay wala mo ihikaw ang imong bugtong nga anak.”
13. Paglingi ni Abraham, may nakita siyang usa ka laking karnero nga ang sungay nasangit sa sampinit. Gikuha niya kini ug gihalad ingon nga halad nga sinunog puli sa iyang anak.
14. Ginganlan ni Abraham kadtong dapita ug “Magtagana ang Ginoo.” Busa hangtod karon may panultihon nga nagaingon, “Sa Bukid sa Ginoo may gitagana siya.”
15. Sa ikaduhang higayon, mitawag kang Abraham ang anghel sa Ginoo gikan sa langit.
16-17. Miingon siya, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: Nanumpa ako sa akong kaugalingon nga panalanginan ko gayod ikaw tungod kay wala mo ihikaw ang imong bugtong nga anak kanako. Padaghanon ko gayod ang imong mga kaliwat nga daw sama kadaghan sa mga bitoon sa langit ug sa balas sa baybayon. Sakopon nila ang mga lungsod sa ilang mga kaaway.