10. Padaghanon ko ang inyong mga lumulupyo — ang tibuok katawhan sa Israel. Tukoron pag-usab ang inyong mga lungsod nga nangaguba, ug puy-an kini sa akong katawhan.
11. Padaghanon ko ang inyong mga tawo ug ang inyong mga mananap. Papuy-on ko pag-usab ang mga tawo diha kaninyo sama kaniadto, ug pauswagon ko kamo labaw pa kaysa kaniadto. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.
12. Ibalik ko ang akong katawhan nga mga Israelinhon diha kaninyo. Panag-iyahon nila kamo, ug dili na gayod ninyo kuhaon pag-usab ang ilang mga kabataan.’ ”
13. Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoong Dios, “Nagaingon ang mga tawo kaninyo nga ginapamatay ninyo ang inyong mga lumulupyo ug gipamuo ang mga kabataan sa inyong nasod.
14. Apan sukad karon, dili na ninyo patyon ang inyong mga lumulupyo ug undangon na ang pagpamuo ug kabataan sa inyong nasod. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.
15. Dili ko na tugotan nga bugalbugalan kamo o pakaulawan sa ubang mga nasod. Ug dili ko na tugotan nga malaglag ang inyong nasod. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.”
16. Miingon pa gayod ang Ginoo kanako,
17. “Tawo, sa dihang nagpuyo pa ang mga Israelinhon sa ilang yuta, gihugawan nila kini pinaagi sa ilang mga binuhatan. Sa akong panan-aw, ang ilang gibuhat sama kahugaw sa babayeng gidugo.
18. Busa gipatagamtam ko kanila ang akong kasuko tungod sa ilang pagpamatay diha sa yuta sa Israel, ug tungod sa ilang pagsimba sa mga dios-dios nga nakahugaw niining yutaa.
19. Gipatibulaag ko sila ngadto sa ubang mga nasod. Gihimo ko kanila kon unsay angay sa ilang binuhatan.