20. “Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon kaninyo nga ako mismo ang magalain sa tambok nga mga karnero gikan sa niwang.
21. Kay kamong mga tambok ginadasmagan lang ninyo ug ginasungag ang huyang nga mga karnero hangtod nga mopahilayo na lang sila.
22. Luwason ko ang akong mga karnero, ug dili na sila abusaran pa pag-usab. Ilain ko ang mga maayo gikan sa mga daot.
23. Hatagan ko silag usa ka magbalantay nga kaliwat sa akong alagad nga si David. Siya ang moatiman ug mahimong ilang magbalantay.
24. Ako, ang Ginoo, mahimong ilang Dios, ug ang kaliwat sa akong alagad nga si David mahimong ilang pangulo. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
25. “Maghimo akog kasabotan kanila nga mahimong maayo na ang ilang kahimtang. Abugon ko ang mabangis nga mga mananap gikan sa ilang yuta aron makapuyo sila sa kamingawan ug makatulog sa kalasangan nga luwas sa katalagman.
26. Panalanginan ko sila ug ang mga dapit palibot sa akong balaang bungtod. Padad-an ko silag ulan sa tukmang panahon isip pagpanalangin ko kanila.
27. Mamunga ang ilang mga kahoy ug uban pang mga tanom, ug magakinabuhi sila nga luwas sa katalagman. Mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo kon luwason ko sila gikan sa kamot sa mga nag-ulipon kanila.
28. Dili na sila sulongon ug ilogan sa mga kabtangan sa ubang mga nasod, ug dili na sila tukbon sa ihalas nga mga mananap. Magkinabuhi sila nga luwas sa katalagman ug wala nay manghadlok kanila.
29. Hatagan ko silag yuta nga bantogan sa pagkamabungahon aron dili na sila magutman o tamayon sa ubang mga nasod.
30. Unya mahibaloan nila nga ako, ang Ginoo nga ilang Dios, nagauban kanila, ug sila nga katawhan sa Israel, akong katawhan. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.
31. “Kamo ang akong mga karnero sa akong sabsabanan. Kamo ang akong mga katawhan, ug ako ang inyong Dios. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.”