1. Miingon ang Ginoo kanako,
2. “Tawo, pag-atubang sa mga Ammonhon ug panghimaraota sila.
3. Sultihi sila nga mamati kanako kay ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon, ‘Tungod kay nalipay kamo sa pagkaguba sa akong templo ug sa pagkalaglag sa Israel, ug sa pagkabihag sa katawhan sa Juda,
4. ipasakop ko kamo sa mga tawo sa sidlakan, ug ila kamong panag-iyahon. Magakampo sila diha sa inyo ug kaonon nila ang inyong mga prutas ug imnon ang inyong gatas.
5. Himuon ko nga sabsabanan sa mga kamelyo ang lungsod sa Rabba. Ang tibuok nga Ammon himuon kong pahulayanan sa mga karnero. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.’
6. “Ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon, ‘Tungod kay mipakpak kamo ug naglukso-lukso sa kalipay sa pagtamay sa Israel,
7. silotan ko gayod kamo. Itugyan ko kamo sa ubang mga nasod nga moilog sa inyong mga kabtangan. Laglagon ko gayod kamo sa hingpit hangtod nga wala nay mahibilin kaninyo isip usa ka nasod. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.’ ”
8. Miingon ang Ginoong Dios, “Ang Moab, nga gitawag usab ug Seir, nag-ingon nga ang Juda sama lang usab sa ubang mga nasod.
9. Busa ipasulong ko ang mga lungsod nga anaa sa utlanan sa Moab, apil na ang mga nag-una nilang mga lungsod sama sa Bet Jeshimot, Baal Meon, ug Kiriataim — ang mga lungsod nga ilang ginapasigarbo.
10. Ipasakop ko usab sila sa mga tawo sa sidlakan, ug panag-iyahon nila sila sama sa mga Ammonhon. Ug maingon nga ang mga Ammonhon dili na isipon nga usa sa mga nasod, mao usab ang Moab.
11. Silotan ko gayod ang Moab, unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”